Roman

Roman

wtorek, 25 kwietnia 2023

SKANDAL! QUATARGATE >>> CZYŻBY ZWIATUN KOŃCA UNII EUROPEJSKIEJ? >>> CZY TO DOBRA WIEŚĆ?

 



Zaczynam opracowywać ten artkuł i męczy mnie po raz pierwszy od lat rhinitis czyli katar sienny, ale nie o ten katar chodzi
- Ponieważ już zislamizowaną Europę coraz bardziej rozprasza tocząca się wojna na Ukrainie i obawy przed nowym kryzysem bankowym, najnowszy skandal korupcyjny, który ogarnął tak zwaną brukselską „Unię Europejską” (UE) na kontynent, wygodnie spadł w nagłówkach wiadomości skandal, nazwany „Qatargate”.
- Skandal bazuje na zarzutach, że wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego i inni prawodawcy UE pozwolili przekupić się przez rządy Kataru, Maroka, Mauretanii
i prawdopodobnie innych krajów w zamian za wpływanie na brukselski konstrukt polityczny.
Po nalotach policyjnych, aresztowaniach i konfiskowaniu gotówki, komputerów i telefonów komórkowych od podejrzanych, niektórzy obserwatorzy już pytają, czy skandal może w ogóle oznaczać koniec UE. Głęboko zniszczony w wyniku powtarzających się hańby w ciągu ostatnich kilku dekad, Qatargate depcze po piętach Brexit i nasze międzynarodowe ujawnienie nazistowskich korzeni UE.
- Pierwsze aresztowania w aferze Qatargate miały miejsce już
w grudniu 2022 roku i dotyczyły wiceprzewodniczącej Parlamentu Europejskiego Evy Kaili, Antonio Panzeriego (emerytowanego prawodawcy UE z Włoch) i innych zatrzymanych w ramach śledztwa. Panzeri przyznał się, że był przywódcą planu i zgodził się na ugodę, na mocy której w zamian za krótszy wyrok więzienia ujawni tożsamość tych, których przekupił i z którymi spiskował.
- Kolejny unijny prawodawca -  Marc Tarabella z Belgii - został aresztowany w lutym 2023 roku, podczas gdy Andrea Cozzolino, unijny prawodawca z Włoch, przebywa obecnie w areszcie domowym w Neapolu, walcząc z ekstradycją do Brukseli. Niektóre raporty sugerują, że ostatecznie do śledztwa może zostać wciągniętych 60 dodatkowych prawodawców. Posługując się tu żargonem biblijnym, prawodawcy jak zwykle czynią nierząd. Nihil novi...

Historia skandali i tajemnic
Chociaż przewiduje się, że Qatargate przejdzie do historii jako największy skandal w historii polityki europejskiej, nie jest pierwszym, który wyrządza poważne szkody wiarygodności UNII. Na przykład w 1999 roku wszystkich 20 członków Komisji Europejskiej, organu wykonawczego UE, zostało zmuszonych do rezygnacji po tym, gdy raport demaskatora ujawnił powszechne oszustwa, nepotyzm i poważne uchybienia w zarządzaniu (czyli znany z kart Biblii nieząd). Daleki od bycia zwiastunem zmian "incydent" był przedsmakiem tego, co miało nadejść później. Tam gdzie leży nazistowska padlina* - tam zleciały się sępy.
- Raport Galvina, nazwany na cześć Roberta Galvina, urzędnika audytu wewnętrznego UE, który jest jego autorem, został sporządzony pod koniec 2006 roku jako audyt wydatków
i dodatków, o które wystąpiło ponad 160 prawodawców. Ujawniając szokujące nadużycia, istnienie raportu było celowo ukrywane aż do lutego 2008 r., gdy wiadomość o nim została ujawniona przez Chrisa Daviesa, unijnego prawodawcę z Wielkiej Brytanii. Ale nawet wtedy treść pozostawała tajna i tylko wybrana grupa prawodawców mogła się z nią zapoznać
w zamkniętym i strzeżonym pomieszczeniu. Gdyby nie został opublikowany przez WikiLeaks w 2009 roku, raport prawdopodobnie nadal byłby tajny. Tak oto nierząd pozostawał ściśle fajny.
- Tajność i nieprzejrzystość są normą w instytucjach UE, które nałogowo starają się ukryć prawdę przed swoimi obywatelami.
W rzeczywistości ujawniona wewnętrzna notatka Komisji Europejskiej z 2009 r. aktywnie zachęca urzędników do ukrywania informacji przed kontrolą publiczną. Notatka wydana przez departament handlowy Komisji poucza urzędników, że mogą ominąć europejskie przepisy dotyczące wolności informacji, sporządzając dwa zestawy dokumentów, neutralny do publicznego udostępnienia i wersję niejawną wyłącznie do użytku wewnętrznego. 
Nawet Eurojust, unijna agencja ds. zwalczania przestępczości, była zamieszana w skandale korupcyjne. W grudniu 2009 r. szef Eurojustu, Jose da Mota złożył rezygnację po tym, jak został zawieszony na 30 dni za wywieranie presji na portugalskich prokuratorów, aby wstrzymali śledztwo korupcyjne z udziałem premiera Portugalii Jose Sócratesa. Sócrates, który nie był obcy skandalom, został później aresztowany pod zarzutem prania brudnych pieniędzy
i innych przestępstw.

 Korzenie „brukselskiej UE”

- Jak pisze Paul Anthony Taylor, dyrektor wykonawczy Fundacji  Dr. Ratha Health Foundation i jeden z współautorów wybuchowej książki pt. „The Nazi Roots of the 'Brussels EU'”. (P A Taylor jest też  oficjalnym delegatem-obserwatorem na unijnych posiedzeniach):... choć te powtarzające się skandale korupcyjne są głęboko szkodliwe dla UE, rosnąca świadomość historycznych korzeni tego konstruktu w nazistowskich Niemczech zagraża nie tylko jego politycznej wiarygodności, ale także samemu istnieniu. W naszej książce "The Nazi Roots of the „Brussels EU” opisujemy, w jaki sposób kluczowi architekci Unii Europejskiej byli rekrutowani spośród tych samych technokratów, którzy wcześniej opracowali plany powojennej Europy pod kontrolą nazistów. Od czasu publikacji w 2010 roku książka wzbudziła zainteresowanie mediów w takich krajach jak Holandia, Rumunia, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone.
Mnie uczono w szkole w PRL, że hitlerowskie Niemcy przegrały wojnę.

- W maju 2016 r., na miesiąc przed brytyjskim referendum
w sprawie brexitu, brytyjski prawodawca Boris Johnson opisał
w gazecie Sunday Telegraph, że próbując stworzyć potężne europejskie superpaństwo, Unia Europejska „dąży tak jak Hitler
 do podobnego celu. Ważność jego wypowiedzi została otwarcie poparta przez wielu jego parlamentarnych kolegów.
Znaczące jest zatem, że zaledwie kilka dni wcześniej Johnsonowi i innym brytyjskim prawodawcom przesłano kopie naszej książki - podaje dalej Paul Taylor.
Jak ostatecznie dowodzi książka i towarzysząca jej dokumentacja, nazistowski plan struktury i funkcji UE został sporządzony w 1941 r., dwa lata po wybuchu II wojny światowej. W Dreźnie w Niemczech istniał wówczas mało znany nazistowski instytut badawczy, na którego czele stał człowiek
o nazwisku Arno Sölter. W 1941 roku Sölter podsumował nazistowskie plany dla powojennej Europy w książce zatytułowanej „The Greater Sphere Cartel – An Instrument of Industrial Market Order in a New Europe”
. [ 
Kartel Wielkiej Sfery – instrument ładu rynku przemysłowego w nowej Europie ].
Książka opisuje wszystkie kluczowe elementy, które widzimy wokół nas w dzisiejszej UE, takie jak niewybieralna Komisja Europejska, która pełni funkcję organu wykonawczego konstruktu oraz system „dyrektyw” służących do stanowienia prawaAle to nie wszystko.
- Pierwszym prezydentem i głównym architektem UE był
Walter Hallstein, niemiecki prawnik, członek oficjalnych organizacji nazistowskich, przed i podczas II wojny światowej; Hallstein był kluczowym architektem Nowego Porządku Świata, dzięki któremu naziści i kartel przemysłowy IG Farben mieli nadzieję rządzić Europą, a ostatecznie światem. (ten nowy porządek świata - New World Order - promował oficjalnie prezydent Stanów zjednoczonych H G Bush senior.
W maju 1938 roku Hitler spotkał się z Mussolinim w Rzymie,
w celu wspólnego opracowania 
planu globalnego podboju militarnego i zaprojektowania świata po II wojnie światowej. Miesiąc później, w czerwcu 1938 roku, Walter Hallstein odwiedził Rzym w ramach oficjalnej delegacji państwa nazistowskiego, która sfinalizowała ramy prawne zamierzonego Nowego Porządku Świata. Plany te ujawnił 23 stycznia 1939 r.
w przemówieniu publicznym wygłoszonym w Rostocku
w Niemczech.
(po kilku miesiącach Niemcy napadły na Polskę .)
Niecałe dwie dekady później, 25 marca 1957 r., Hallstein ponownie znalazł się w Rzymie i został jednym z zaledwie 12 sygnatariuszy „traktatów rzymskich” – dokumentów założycielskich UE.
- Następnie w latach 1958-1967 pełnił funkcję przewodniczącego-założyciela Komisji Europejskiej i zaczął wdrażać nazistowski plan dla Europy. Polska jest członkiem Unii Europejskiej od 1 maja 2004 roku na mocy Traktatu akcesyjnego podpisanego 16 kwietnia 2003 roku w Atenach, ofiarującego wkład przystąpienia (akcesji) Polski do Unii Europejskiej z jej nazistowskimi korzeniami. Bez komentarza.
- Jedno wydaje się zatem pewne, że jeśli samo Qatargate nie zasygnalizuje początku końca UE, prawie na pewno zrobi to rosnąca światowa świadomość jej nazistowskich korzeni.


sobota, 15 kwietnia 2023

CZY WIESZ JAK ŻYJE SIE W ZIMBABWE?

 


SYTUACJA
Zimbabwe to kraj, który od wielu lat walczy z biedą.
- Ubóstwo można zdefiniować jako brak podstawowych potrzeb ludzkich, takich jak żywność, schronienie i odzież. W Zimbabwe ubóstwo jest wszechobecne, a co najmniej 60 procent z 16-milionowej populacji żyje poniżej granicy ubóstwa.
- Jednym z głównych powodów tego są trudności w uprawie żywności spowodowane suchym klimatem. Położone w południowej Afryce Zimbabwe ma klimat subtropikalny z gorącymi latami, niskimi opadami deszczu i mroźnymi, suchymi zimami. Uprawa tam roślin jest wyzwaniem, zwłaszcza w porze suchej.
Na obszarach wiejskich Zimbabwe, aby przetrwać, wiele rodzin polega na rolnictwie na własne potrzeby. Oznacza to, że uprawiają rośliny, aby wyżywić siebie i swoje rodziny, a nie w celach komercyjnych. Jednak suchy klimat i brak opadów utrudniają uprawę roślin. Rolnicy często mają trudności z wyprodukowaniem wystarczającej ilości żywności, aby wyżywić swoje rodziny, nie mówiąc już o sprzedawaniu nadwyżek w celu uzyskania dochodu.
- Brak dostępu do wody jest poważnym problemem w Zimbabwe. Według Organizacji Narodów Zjednoczonych ponad 2,2 miliona ludzi w kraju nie ma dostępu do bezpiecznej wody pitnej. Utrudnia to rolnikom nawadnianie upraw, co jest niezbędne w porze suchej.  W ostatnich latach Zimbabwe doświadczyło dotkliwych susz.
-Susze mogą niszczyć uprawy i prowadzić do niedoborów żywności.
Powoduje to wzrost cen i sprawia, że ​​rodzinom jeszcze trudniej jest pozwolić sobie na podstawowe artykuły pierwszej potrzeby.
- Skutki ubóstwa w Zimbabwe są dalekosiężne. Dzieci są często zmuszane do porzucania szkoły, aby pomagać swoim rodzinom w rolnictwie lub innych zajęciach generujących dochód. To utrwala cykl ubóstwa, ponieważ bez wykształcenia młodym ludziom trudno jest znaleźć lepiej płatną pracę i poprawić standard życia.
- Chociaż rząd i organizacje pozarządowe wdrożyły różne programy, próbując zaradzić ubóstwu i brakowi bezpieczeństwa żywnościowego, wciąż pozostaje wiele do zrobienia, aby zapewnić wszystkim mieszkańcom Zimbabwe dostęp do podstawowych potrzeb ludzkich.
- Konsekwencje niedostatecznej podaży niezbędnych składników odżywczych w diecie dziecka mogą być dotkliwe i dalekosiężne. Niedobory witamin i minerałów mogą prowadzić do zahamowania wzrostu, osłabienia układu odpornościowego
i upośledzenia rozwoju poznawczego. Brak żelaza może prowadzić do anemii, która może powodować zmęczenie i spadek koncentracji, natomiast brak witaminy A może skutkować kurzą ślepotą i zwiększoną podatnością na infekcje. Niedożywienie może również zwiększać ryzyko chorób przewlekłych w późniejszym życiu.
- W celu zapewnienia optymalnego zdrowia fizycznego i psychicznego, niezwykle ważne jest, aby dzieci spożywały dietę zapewniającą odpowiedni poziom wszystkich niezbędnych składników odżywczych.
POKONYWANIE WYZWAŃ
Widok małych dzieci trudzących się, aby pomóc swoim rodzinom w uprawie żywności lub sprzedaży pomidorów na poboczu drogi, chwyta za serce każdego, ale większość ludzi odwraca wzrok, po prostu dlatego, że ubóstwo w Zimbabwe jest przytłaczające i wykracza poza to, co może zmienić jedna osoba.
Na szczęście jedna wyjątkowa osoba nie mogła się odwrócić i poczuła się zmuszona pomóc choremu, głodującemu chłopcu. Podczas spaceru po centrum handlowym na obrzeżach Harare, stolicy Zimbabwe, Bruce Kanengoni i jego mały syn byli świadkami widoku, który ich do głębi zszokował. Młody chłopak, ubrany w łachmany, z szarą, łuskowatą skórą zwisającą z jego kościstego szkieletu, pokuśtykał obok nich.
Syn Bruce'a błagał ojca, aby kupił chłopcu trochę jedzenia.

- Bruce Kanengoni, koordynator naszego projektu Ruchu Życia w Zimbabwe

Było oczywiste, że siły życiowe chłopca zostały całkowicie wyczerpane. Całe jego ciało zadrżało w niekontrolowany i mimowolny sposób. Tanya (pseudonim) był czternastoletnim chłopcem, który wyglądał na około dziewięciu lat. Był sierotą, mieszkał w przeludnionym, małym domu z babcią. Oboje jego rodzice zmarli
w wyniku zakażenia wirusem HIV, a babcia była wątła i bez grosza przy duszy.
- Bruce nie mógł się odwrócić i postanowił pomóc Tanyi. Było to wyzwanie, ponieważ biznes i dochody Bruce'a ucierpiały z powodu COVID-19 i blokad, a jego żona niedawno straciła pracę. Pieniędzy było mało, a on ledwo wystarczał na utrzymanie własnej rodziny. Niezrażony jednak Bruce nagrał film i kilka zdjęć Tanyi i umieścił je na stronie na Facebooku, gdzie mieszkańcy Zimbabwe na całym świecie mogli śledzić bieżące wydarzenia w kraju.
Jako były mieszkaniec Zimbabwe, obecnie mieszkający w Australii, byłem poruszony, aby pomóc Bruce'owi zebrać pieniądze dla Tanyi. 
Niedawno przeszedłem na emeryturę i miałem bardzo mało pieniędzy do oddania, ale pracowałem nad planem pomocy ludziom takim jak Tanya. Czytałem ostatnio artykuł
o dr. Rath Health Foundation i pracą, którą wykonują w innych krajach afrykańskich. Napisałem do Fundacji z pytaniem, czy nie mogliby przeprowadzić podobnego programu w Zimbabwe. 
Dr. Ratha Health Foundation byli chętni do pomocy.
- Zaproponowali, że przekażą niewielki budżet na pomoc w zakupie narzędzi ogrodniczych, a także na dostarczenie materiałów szkoleniowych na temat ogrodnictwa owocowo-warzywnego. Bruce Kanengoni był oczywistym wyborem,
aby objąć rolę edukatora i koordynatora projektu, i tak narodziła się Tibasisane
(co oznacza „Pomagajmy sobie nawzajem”) Foundation Trust.
Wcześniejsze doświadczenie Bruce'a polegało na organizowaniu i zarządzaniu dużymi koncertami rockowymi w roli MC takich imprez. Dlatego musiał wyjść ze swojej strefy komfortu i zostać ogrodnikiem oraz ekspertem w dziedzinie mikroelementów
i zdrowia. Niewzruszony spędził miesiące na kontaktach i negocjacjach
z biurokracjami Zimbabwe w celu założenia Tibasidare Foundation Trust, opracowania konstytucji i zasad organizacji oraz niezliczonych innych zadań.
W ciągu tych miesięcy skakania przez biurokratyczne obręcze Bruce zobowiązał się do nauki o mikroelementach, zdrowiu, ekologicznych praktykach ogrodniczych
i nauczaniu dzieci. Ponadto musiał negocjować ze szkołą podstawową w celu uzyskania zgody na realizację swojego programu na terenie szkoły. Poziom nauki, jaki musiał przyjąć Bruce, był intensywny. 
Po ukończeniu sześciomiesięcznego szkolenia na zadowalającym poziomie, Bruce od razu zabrał się do pracy. 
Szkoła na dużym, rozległym przedmieściu Harare przydzieliła mu ziemię na założenie pierwszego ogrodu warzywnego. Dyrektor szkoły okazał wsparcie i wielu uczniów zdecydowało się przystąpić do programu.
- Postęp był powolny, głównie z powodu braku nasion i wody, ale jak szybko odkrył Bruce, każdy na misji zawsze może znaleźć sposób na pokonanie pojawiających się wyzwań. Poprosił uczniów, aby przekazali nasiona warzyw, które mogli z domu. Następnie powiedział każdemu uczniowi, aby codziennie przynosił do szkoły pięciolitrową butelkę wody, aby podlewać sadzonki.
- Podczas wakacji szkolnych Bruce rozszerzył program na domy swoich uczniów.
Małe podwórka zamieniły się w ogrody warzywne, a dobre wieści szybko się rozeszły.
Niedawno Bruce negocjował z dyrektorem drugiej szkoły w okolicy, aby rozszerzyć program. Obecnie trwają niezbędne prace przygotowawcze w tej szkole. 
- Będę dalej informować o rozwoju tych ekscytujących nowych inicjatyw Zimbabwe
w nadchodzących tygodniach i miesiącach.
Drd Rath Fiundation