Historia kartelu farmaceutycznego
(W XIX stuleciu zaobserwowano UFO o cylindrycznej formie*)
15 maja 1911
W wyniku tej decyzji cały Rockefeller Standard Oil-Trust, największa wówczas korporacja na świecie, został skazany na likwidację. ..
w pierwszych latach swojego istnienia farmaceutyczny biznes inwestycyjny stał
w obliczu śmiertelnego zagrożenia: witaminy i inne mikroelementy promowane
w ramach programów zdrowia publicznego uniemożliwiałyby rozwój jakiejkolwiek dużej działalności inwestycyjnej opartej na opatentowanych lekach.
Dlatego wyeliminowanie tej niepożądanej konkurencji ze strony naturalnych mikroelementów stało się kwestią życia i śmierci dla branży farmaceutycznej.
1918
w swojej działalności związanej z inwestycjami petrochemicznymi.
1925
Po drugiej stronie Atlantyku, w Niemczech powstaje pierwszy kartel chemiczno-farmaceutyczny, aby konkurować z dążeniem Rockefellera do kontroli światowego rynku leków. Kierowana przez niemieckie międzynarodowe koncerny Bayer, BASF i Hoechst, I.G. Powstał kartel Farben, w którym łączna liczba pracowników przekroczyła 80 000. Trwał wyścig o globalną kontrolę.
1929, 29 listopada
Kartel Rockefellera (USA) i I.G. Kartel Farben (Niemcy)
postanowił podzielić cały świat na strefy interesów – to samo przestępstwo, za
które Rockefeller został skazany 18 lat wcześniej, kiedy jego trust podzielił USA na „strefy
interesów”.
1932 / 33
I.G. Równie nienasycony kartel Farben postanawia nie
podporządkowywać się już ograniczeniom
z 1929 roku. Popierają powstańczego niemieckiego polityka, który obiecuje I.G.
Farben, aby dla nich militarnie podbić świat. Dzięki wielomilionowym darowiznom
na kampanię wyborczą ten polityk przejął władzę w Niemczech, przekształcił
niemiecką demokrację w dyktaturę i dotrzymał obietnicy rozpoczęcia wojny
podboju, która wkrótce stała się znana jako II wojna światowa.
W każdym kraju, na który najeżdżał Wehrmacht Hitlera, pierwszą czynnością było
rabowanie przemysłu chemicznego, petrochemicznego oraz farmaceutycznego
i
przydzielanie ich – bezpłatnie – I.G. Imperium Farben.
1942 – 45
Aby umocnić swoją światową pozycję lidera dzięki
opatentowanym lekom, I.G. Kartel Farben testuje swoje opatentowane substancje
farmaceutyczne na więźniach obozów koncentracyjnych w Auschwitz, Dachau i wielu innych miejscach. Opłaty za prowadzenie tych
nieludzkich badań przelewano bezpośrednio z rachunków bankowych firm Bayer,
Hoechst i BASF na rachunki bankowe SS, które zarządzały obozami
koncentracyjnymi.je poprzednie stanowiska jako interesariusze interesów Rockefellera.
Na przykład Fritz Ter Meer, skazany na dwanaście lat więzienia za zbrodnie
w Auschwitz, w 1963 roku powrócił na stanowisko prezesa zarządu największej niemieckiej międzynarodowej firmy farmaceutycznej Bayer!
1945 – 49
Rola braci Rockefellerów nie ograniczała się do przejęcia przez nich światowych monopoli przemysłu naftowego i farmaceutycznego. Musieli także stworzyć ramy polityczne umożliwiające rozwój tych przedsiębiorstw. Pod ich wpływem w 1945 roku w San Francisco powstała Organizacja Narodów Zjednoczonych. Aby przejąć kontrolę polityczną nad powojennym światem, trzy kraje – wiodące kraje eksportujące narkotyki – miały wszystko do powiedzenia, a 200 innych krajów pozostało jedynie widzami. Założone jako organizacje rzekomo służące dobru narodów świata, organizacje zależne ONZ, takie jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) i Światowa Organizacja Handlu (WTO), wkrótce okazały się niczym innym jak politycznym ramieniem ONZ globalne interesy naftowe
i narkotykowe.
1963
W imieniu interesów Rockefellera rząd farmaceutycznej republiki bananowej
w Niemczech stanął na czele jednego z najbardziej niesławnych wysiłków, jakie kiedykolwiek podjęto w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych. Pod pretekstem ochrony konsumentów rozpoczęła trwającą cztery dekady krucjatę mającą na celu zakazanie terapii witaminowych i innych naturalnych, nie podlegających opatentowaniu metod zdrowotnych we wszystkich krajach członkowskich Organizacji Narodów Zjednoczonych. Celem było po prostu zakazanie wszelkiej konkurencji dla wielomiliardowego biznesu z opatentowanymi lekami. Plan był prosty: skopiować dla całego świata to, co udało się już osiągnąć
w Ameryce w latach dwudziestych XX wieku – monopol na opiekę zdrowotną na rzecz biznesu inwestycyjnego z opatentowanymi lekami. Ponieważ rynek inwestycji farmaceutycznych zależy od ciągłego występowania chorób, opracowane przez niego leki nie miały na celu zapobiegania chorobom, ich leczenia ani eliminowania. Zatem celem globalnej strategii była monopolizacja opieki zdrowotnej dla miliardów ludzi za pomocą tabletek, które prawie łagodzą objawy, ale prawie nigdy nie eliminują pierwotnej przyczyny choroby. Pozbawienie miliardów ludzi dostępu do ratujących życie informacji na temat korzyści zdrowotnych wynikających z naturalnych metod leczenia, przy jednoczesnym ustanowieniu monopolu na
w dużej mierze nieskuteczne i często toksyczne opatentowane leki, spowodowało choroby i śmierć na skalę ludobójczą.
Ta epidemia niepotrzebnej niepełnosprawności i śmierci spowodowanej chorobami przez branżę farmaceutyczną nie ma sobie równych w historii.Linus Pauling i inni wybitni naukowcy zasługują na OK
1945
I.G. Plan Farben przejęcia kontroli nad światowymi rynkami ropy i leków nie powiódł się. USA i inne siły sojusznicze wygrały II wojnę światową. Niemniej jednak wielu żołnierzy amerykańskich i sojuszniczych straciło życie podczas konfliktu, a nagroda dla sojuszników była niewielka w porównaniu z nagrodami innych. Akcje korporacyjne przegranych, I.G. Farben, trafił do trustu Rockefellera (USA) i Rothschild/J.P. Morgan (Wielka Brytania).
1947
W Trybunale ds. Zbrodni Wojennych w Norymberdze 24 menedżerów firm Bayer, BASF, Hoechst i innych dyrektorów I.G. Kartel Farben był sądzony za zbrodnie przeciw ludzkości. Do zbrodni tych zaliczało się: prowadzenie wojen napastniczych, wprowadzanie niewolnictwa i popełnianie masowych mordów.
W swoim ostatnim piśmie główny prokurator USA Telford Taylor podsumował przestępstwa popełnione przez tych przestępców korporacyjnych następującymi słowami: „Bez I.G. Farben, druga wojna światowa nie byłaby możliwa”.
Co zaskakujące, prawdziwi winowajcy śmierci 60 milionów ludzi podczas II wojny światowej – I.G. Władze Farbenu – otrzymały najłagodniejsze wyroki. Nawet ci dyrektorzy bezpośrednio odpowiedzialni za przestępstwa w I.G. Auschwitz otrzymało maksymalnie dwanaście lat więzienia. Zaskoczony? Nie powinieneś.
W 1944 roku Nelson Rockefeller wszedł już do władzy wykonawczej rządu USA. Zaczynał jako podsekretarz stanu, a kilka lat później został specjalnym doradcą prezydenta Trumana ds. specjalnych. Innymi słowy, w krytycznych momentach XX wieku interesy Rockefellera przejęły bezpośrednią kontrolę. Decydowali o powojennym kształcie świata i podziale jego bogactw.
W związku z tym pod wpływem Departamentu Stanu USA wyroki w Norymberdze przeciwko I.G. Menedżerów Farben można łatwo wytłumaczyć. W zamian za przejęcie udziałów korporacyjnych I.G. Farben, a tym samym globalną kontrolę nad biznesem naftowym i farmaceutycznym, Nelson Rockefeller zadbał o to, aby nie powieszono prawdziwych winowajców II wojny światowej. W rzeczywistości, jak zobaczymy, były potrzebne.
1949
Powstała Republika Federalna Niemiec. Po raz pierwszy w historii konstytucję i społeczeństwo narodu uprzemysłowionego można było zaplanować i wymodelować jako fortecę farmaceutycznego biznesu inwestycyjnego – transatlantycką placówkę interesów Rockefellera.
W ciągu zaledwie kilku lat I.G. Menedżerowie Farben skazani w Norymberdze zostali zwolnieni z więzienia i przywróceni na swoje poprzednie stanowiska jako interesariusze interesów Rockefellera. Na przykład Fritz Ter Meer, skazany na dwanaście lat więzienia za zbrodnie w Auschwitz, w 1963 roku powrócił na stanowisko prezesa zarządu największej niemieckiej międzynarodowej firmy farmaceutycznej Bayer!
1945 – 49
Rola braci Rockefellerów nie ograniczała się do przejęcia przez nich światowych monopoli przemysłu naftowego i farmaceutycznego. Musieli także stworzyć ramy polityczne umożliwiające rozwój tych przedsiębiorstw. Pod ich wpływem w 1945 roku w San Francisco powstała Organizacja Narodów Zjednoczonych. Aby przejąć kontrolę polityczną nad powojennym światem, trzy kraje – wiodące kraje eksportujące narkotyki – miały wszystko do powiedzenia, a 200 innych krajów pozostało jedynie widzami.
Założone jako organizacje rzekomo służące dobru narodów świata, organizacje zależne ONZ, takie jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) i Światowa Organizacja Handlu (WTO), wkrótce okazały się niczym innym jak politycznym ramieniem ONZ globalne interesy naftowe i narkotykowe.
1963
W imieniu interesów Rockefellera, rząd farmaceutycznej republiki bananowej w Niemczech stanął na czele jednego z najbardziej niesławnych wysiłków, jakie kiedykolwiek podjęto w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych.
- Pod pretekstem ochrony konsumentów rozpoczęła trwającą cztery dekady krucjatę mającą na celu zakazanie terapii witaminowych i innych naturalnych, nie podlegających opatentowaniu metod zdrowotnych we wszystkich krajach członkowskich Organizacji Narodów Zjednoczonych. Celem było po prostu zakazanie wszelkiej konkurencji dla wielomiliardowego biznesu z opatentowanymi lekami. Plan był prosty: skopiować dla całego świata to, co udało się już osiągnąć w Ameryce
w latach dwudziestych XX wieku – monopol na opiekę zdrowotną na rzecz biznesu inwestycyjnego z opatentowanymi lekami.
- Ponieważ rynek inwestycji farmaceutycznych zależy od ciągłego występowania chorób, opracowane przez niego leki nie miały na celu zapobiegania chorobom, ich leczenia ani eliminowania.
Zatem celem globalnej strategii była monopolizacja opieki zdrowotnej dla miliardów ludzi za pomocą tabletek, które prawie łagodzą objawy, ale prawie nigdy nie eliminują pierwotnej przyczyny choroby.
Pozbawienie miliardów ludzi dostępu do ratujących życie informacji na temat korzyści zdrowotnych wynikających z naturalnych metod leczenia, przy jednoczesnym ustanowieniu monopolu na w dużej mierze nieskuteczne i często toksyczne opatentowane leki, spowodowało choroby i śmierć na skalę ludobójczą. Ta epidemia niepotrzebnej niepełnosprawności i śmierci spowodowanej chorobami przez branżę farmaceutyczną nie ma sobie równych w historii. Linus Pauling i inni wybitni naukowcy zasługują na uznanie.
