ŻYCIE W KOMÓRCE RAKOWEJ

KAŻDY Z NAS

jako istota duchowa jest nosicielem, nośnikiem,

cząsteczką / falą świętego Życia i zdrowia. >

Ponieważ Duch stworzył nas (że posłużę się tutaj biblijnym językiem ) stworzył nas  na swój obraz, na swoje podobieństwo - jesteśmy kosmicznymi duchami; jesteśmy > mikrokosmosami, częściami składowymi Makrokosmosu > wielowymiarowego, wielopoziomowego wszechświata > jesteśmy dziedzicami Nieskończoności, która jest naszą jedyną, naturalną Ojczyzną, naszym naturalnym, rzeczywistym środowiskiem.

- Kilka eonów temu (po ludzku, a więc zacieśniając horyzont świadomości: przed wieloma miliardami lat ziemskiego rachunku czasu) doszło do tragedii w naszej kosmicznej rodzinie. Pewne istoty postanowiły przeprowadzić pewien okrutny eksperyment: oderwały się od Jedności i przerwały komunikację ze Wiecznym Źródłem wokół którego powstał Mur Światła.

- Odtąd owi kosmiczni separatyści, których eteryczne ciała ulegały procesowi zgęszczenia eteru w stan zwany obecnie materią nie byli w stanie wrócić do domu, do Serca Wszechświata, do Pra Słońca w którym powstały ich eteryczne ciała.
- Pierwszym zgęszczeniem była pierwsza komórka powstającego mózgu. I tak powstawały istoty częściowo materialne, a w miarę postępowania procesu zgęszczania się ciała humanoidalne.
- Ten proces nazywany jest Wielkim Upadkiem,
 a także grzechem pierworodnym"; życie na planie materialnym w materii jest "życiem w grzechu", bowiem upadłe istoty odseparowały się od kosmicznej jedności, zignorowały to podstawowe, uniwersalne Prawo i zaczęły tworzyć samowolnie własne prawa; nie chcąc już służyć Boskiemu Prawu stworzyły niesprawiedliwość, waśnie, spory, pojęcie racji i przemocy. Oto dlaczego życie w materii jest grzesznym życiem.
- Ale w Wiecznej Ojczyźnie pozostały czyste duchowe istoty, które wprawdzie wraz ze Stwórcą zezwoliły zgodnie
z prawem wolnego wyboru swojemu rodzeństwu na przeprowadzenie tak okrutnego eksperymentu, ale nie pozostawiły ich widząc tragizm sytuacji którą stworzyli separatyści sobie samym i tym istotom,które im zaufały biorąc udział w okrutnym eksperymencie.
- Uradziły więc że wprowadzą proces uzdrowienia zagęszczających się braci i sióstr puszczających zarazem wokół siebie czysty eter zwany dziś kosmosem materialnym.
- Niestety opanowane żądzą władzy i marzące o poddaniu swojej woli resztę wszechświata istoty odmówiły współpracy
i postanowiły znaleźć jakąś lukę w Uniwersalnych Prawach Nieba. Powstałe ego zamroczyło ich zdolność odczuwania realności. Odtąd były już zmuszone znosić rezultaty swojego błędnego postępowania i w ten sposób stworzyły dla siebie samych prawo przyczyny i skutku, prawo akcji i reakcji.
- Skutki zmuszają do odnoszenia winy i naprawienia tego, co jeszcze naprawić można.
Mikrokosmos odzwierciedla upadek - nazywamy ten proces chorobą.
- Ponieważ Duch JEST Ojcem/Matką, w tym czystym ciele powstał nowy twór, zjawisko w czasie  zwane człowiekiem,
a w początkowej fazie zarodkiem, embrionem, który rozrasta się a po opuszczeniu gospodarza (matki) będzie zdolny łączyć się z innymi podobnymi osobnikami i rozmnażać się.
- Ale i teraz pozostające w Jedności w obrębie Muru Światła istoty nie skazują upadłych istot na zatracenie zgodnie
z Prawem utrzymania każdej formy energii. 
- Ochotnicy schodzą w czeluść materii w celu jej spenetrowania - zarówno upadłych planet jak i ich mieszkańców; tych ostatnich oczywiście za ich zgodą.
- Aby zejść na plan materialny, istota duchowa pozostawia część swojego światła w depozycie na planie eterycznym
a następnie na niższym nieco stopniu częściowo materialnym.
- Naturalnie procesy te opisuję tutaj w zarysie.
- Uzdrawiająca istota duchowa, świadoma nosicielka życiodajnego światła wciela się w nowy twór, w zjawisko powstałe w czasie i objęte dwoma fazami; faza życia pod górę, od do, i faza "śmierci", faza przemijania z góry w dół. Proces uzdrawiania od wewnątrz, proces uszlachetniania nowotworu powinien trwać aż do chwili opuszczenia przez duchową istotę uzdrawiającą ziemskiej komórki zwanej ciałem człowieka, w którym znajdują się komórki rakowe.- Uzdrawiania od wewnątrz, uszlachetniana od wewnątrz, prześwietlona od wewnątrz komórka rakowa zostaje zwrócona planecie Ziemi, albo żywiołowi - ogniu lub wodzie, zaś istota duchowa zadowolona z pozytywnego zakończenia swojej misji na planie materialnym wraca do Wiecznej Ojczyzny. Jako światło może przeniknąć Mur Światła; albo wraca na płaszczyznę częściowo materialną skąd niegdyś zeszła w czeluść i tu dzieli się z częściowo materialnymi istotami swoją wiedzą i Boskim Światłem, którym JEST.
- Dobre wieści są takie, że samowola upadłych istot, które nie życzą sobie aby im pomóc i robią co tylko w ich mocy, aby - skoro już nie są w stanie zatrzymać - to przynajmniej wyhamować tempro postępującego procesu przemiany materii w światło - ta samowola została już mocno ograniczona. Buntownikom przedłożone zostało ultimatum: asymilacja albo ekspansja kontrolowana przez Siły Światła.
- Proces odbierany z perspektywy materii jako trwający miliardy lat z perspektywy Boskiej Świadomości,
z perspektywy Ducha (nie mam tu na myśli spirytyzmu)
w rzeczywistości trwa kilka nanosekund, bowiem jedno okrążenie Pracentralnego Słońca, Serca Kosmosu trwa jeden eon. Istota, która chce zmienić Prawo Życia na swoje własne prawo skazuje się na cierpienie.
- Gdy zauważa (o ile nadal jest spostrzegawcza), że jej cierpienie nie ma sensu, to albo transmituje sygnał rozpoznania AHA! i budzi się do Wiecznego Życia, albo skazuje się na dalsze cierpienie i staje się pacjentem cierpiącym z powodu neurastenii. Ten, kto traci cierpliwość do własnego rozwoju i do bliźnich nie żyjących wedle jego woli żyje w materii i po nią "w zaświatach" jako cierpiętnik do czasu, aż uzna Boskie, uniwersalne Prawa. Pacjent zawsze cierpi z powodu atrofii Boskiej właściwości i cechy - cierpliwości.
Konkluzja: Jeżeli chcesz świadomie uzdrowić komórkę rakową, w której chwilowo żyjesz, a więc którą ożywiasz bądź cierpliwy/a.