MAPA BOGA (3)

Przyszłość, która poszukiwała swojej przeszłości...

- W związku z katastrofą, wciąż od nowa mowa jest o przeczuciach, a więc o ludziach, którzy w swoich okropnych wizjach przewidują jakieś straszne wydarzenie. Przykładem mogą być wizje, które mieli ludzie przed katastrofą „Titanica”, albo przed osunięciem się ziemi w Aberfan. Czy można i tę historię zaliczyć do tej samej kategorii?

- Nie. Nikt z nas nie miał „wizji”. Żadne z tych opisanych tu przez nas wydarzeń nie było
w jakiś sposób przyczynowo powiązane z innym.- Nikt nie mógł rozpoznać w naszych badaniach dotyczących „Mapy Boga”, obejrzeniu obu filmów video i w rozmowie telefonicznej z lekarzem z Bodensee jakiegokolwiek powiązania, zanim doszło do tego nieszczęścia. Tak dalece nie istniała żadna możliwość przewidzenia tej katastrofy.- Kolizja samolotów z dnia 1 lipca 2002, w czerwcu była jedynie jedną z możliwości, którą niosła przyszłość, aby w naszej rzeczywistości stać się „realną”, przyszłość musiała najwyraźniej stopniowo spleść się, sprzęgnąć się z przeżywaną przez nas teraźniejszością – znaleźć rezonans, oddźwięk czyli - swoją przeszłość.

- W trakcie tego procesu błyskały wciąż impulsy z przyszłości w naszą rzeczywistość, impulsy które na pozór nie miały ze sobą żadnego związku, a jednak stworzyły powoli, krok po kroku obraz, tak jak fotografia pojawiająca się na papierze w pracowni fotograficznej, aby potem... 1-go czerwca stać się okrutną rzeczywistością.- Przyszłość wielokrotnie objawiła się jako małe błędy w Matriksie. To nie ulega żadnej wątpliwości. Żaden rozumny człowiek nie może takiego nawału impulsów nadal nazywać przypadkiem, ale też żaden człowiek nie był w stanie zapobiec temu biegowi wydarzeń bazując na  t y c h danych z przyszłości, albo uczynić nas za tę katastrofę odpowiedzialnymi. Tak jak wszyscy ludzie, byliśmy do głębi wstrząśnięci losem tych ofiar. Jednak ten wstrząs sięgał u nas jeszcze głębiej, ponieważ my przeżyliśmy te wszystkie zwiastuny katastrofy osobiście.

- Zabrało to nam trochę czasu, zanim byliśmy w stanie uporządkować wszystkie fakty w taki sposób, żebyśmy mogli opowiedzieć wam tę historię - piszą Grażyna Fosar i Franz Bludorf.

- Nie wiemy, czy 1 lipca 2002 śmierć miała już swój „plan działania”. Mamy nadzieję, że tak nie było, aby przynajmniej ci uczniowie z Ufa, którzy nie mogli wtenczas polecieć, mogli po pewnym upływie czasu prowadzić normalny tryb życia. Lecz mimo to, człowiek pyta się
w obliczu tej historii - i chyba nie jest to niewłaściwe pytanie:
- czym właściwie jest „wypadek” w naszym życiu?
[ Czy "wypadek" jest "przypadkiem"? "Przypadki" w kosmosie nie istnieją; wszechświat jak dotąd przypadkowo nie zniknął i przypadkowo nie zniknie - dop. tłum. RN].- Czym jest właściwie błąd w Matriksie? 

Rozmowa telefoniczna z jakimś lekarzem i to, że oglądnęliśmy takie, a nie inne filmy video? 

Każde z tych wydarzeń wygląda całkiem naturalnie, patrząc na  wyglądające całkiem normalnie fragmenty codzienności. Jako całość jednak, tworzą opisane na tej osi czasu łańcuch wydarzeń, który niewątpliwie wskazywał na przyszłe wydarzenie.

A więc w czerwcu 2002 znajdowaliśmy się w pętli przyczyn „błędów-w-Matriksie”. Zaś holistycznie patrząc – nie tylko cieleśnie, lecz wraz z naszą świadomością.

- Ani klasyczna fizyka, ani nawet fizyka kwantowa nie potrafi wyjaśnić tych procesów. - Klasyczna fizyka zajmuje się w 100% tylko martwą materią, a dlatego jest nauką całkowicie deterministyczną. Klasyczna interpretacja fizyki kwantowej bierze wprawdzie pod uwagę zasady duchowe, ale na absolutnie nieświadomej płaszczyźnie, gdzie w niezrozumiały dla nas sposób dochodzi do wyboru jednej z wielu alternatyw.

- Dopiero nowe interpretacje pochodzące z fizyki kwantowej, np. fizyka post-kwantowa świadomości, może nas poprowadzić dalej. Zawiera ona na przykład biegnące wstecz

w czasie, nieprzyczynowe fale Wheeler-Feynmana (advanced quantum waves), które dokładnie opisują takie procesy.

- Aby lepiej zrozumieć tego typu powiązania, zmuszeni jesteśmy niestety przejść do tragicznych wydarzeń jeszcze większego wymiaru

– 11 września 2001.

- Przede wszystkim wydarzenia tego dnia znajdą się oczywiście na pierwszym planie. Lecz tego dnia stało się coś jeszcze, co wstrząsnęło naszym zrozumieniem pojęcia „Matrix” raz na zawsze.

- Śmierć jest blisko ... ale Alex Browning przeczuwa każdy swój krok.

Jeszcze zanim wchodzi do samolotu, który ma go zabrać do Paryża, czuje że stanie się coś okropnego. 

- Gdy już znajduje się na pokładzie samolotu, przeżywa wizję eksplodującej maszyny. - Przerażające przeczucie nakazuje panikującemu Aleksowi opuścić samolot. Pięciu innych uczniów i jedna nauczycielka opuszczają samolot razem z nim i stają się świadkami, faktycznej eksplozji i spadnięcia maszyny.

- Ale horror lotu 180 jeszcze nie dobiegł końca, bowiem jeden po drugim umierają dziwnym trafem ci wszyscy, którzy razem z Aleksem wyszli z samolotu. 

- Śmierć czuje się oszukana o siedem ludzkich istnień i robi wszystko, żeby jej bilans był znowu wyrównany.- Alex wierzy, że przechytrzy 'kostuchę'; że zrozumiał system według którego działa śmierć.

I oto rozpoznaje potworny schemat, który prowadzi bezpośrednio do niego ...

- Wprawdzie Alex przeczuwa następstwa każdego poczynionego kroku, jednak jedno jest pewne: Umrzeć musimy kiedyś wszyscy. Pytanie tylko – kiedy?

Źródło: Dirk Jasper Filmlexikon]

CZYNNIK TLR

TRL-Factor (Temporary Local Risk Factor – Tymczasowy Miejscowy Czynnik Zagrożenia) to czynnik ryzyka występującego w określonych okresach czasu na określonych miejscach; zagrożenia jakie obejmuje samoloty szczególnie

w trakcie startowania i lądowania.

W 1998 roku odkryliśmy podają do wiadomości Grażyna Fosar i franz Bludorf - opierając się na empirycznych badaniach, że daty oraz pozycje geograficzne licznych katastrof samolotowych można ująć w jednym prostym matematycznym schemacie.

Wygląda więc na to, że istnieje przestrzenno-czasowy periodyczny czynnik ryzyka (czynnik TLR) dla ruchu powietrznego, którego pozycje geograficzne można obliczyć z góry na każdy dzień roku. Fizyczna przyczyna występowania tego czynnika jest jak dotąd pozostaje nieznana.

- Obszerne informacje na temat czynnika TLR: Fosar/Bludorf: Vernetzte Intelligenz

Obliczanie czynnika TLR na określoną datę:

●    Offline: Sofrwarepaket hiper2000 Professional (© Fosar/Bludorf)

●    Online: Witryna „KonteXt Online” autorów – http://www.fosar-bludorf.com

Katastrofa samolotowa z dnia 1 lipca 2002 roku.

1-go lipca 2002 roku, w nocy, o 23.30, zderzyły się  na wysokości 12 000 metrów dwa samoloty